Op 21 juni 2021 ben ik gaan lopen. Mijn doel was om er in m’n eentje even tussenuit te gaan, een week te reflecteren, nieuwe inzichten op te doen en even los te komen van alle dagelijkse dingen. De Walk of Wisdom leek me hiervoor een prima manier, een wandelroute van 136 kilometer rondom Nijmegen. De overnachtingen had ik van tevoren al geregeld, dus ik wist precies hoeveel ik per dag zou gaan lopen: 20 tot 25 kilometer (met grote rugzak). Leek me wel haalbaar als wandelcoach. Mijn eerste wandeldag was dus op 21 juni, de langste dag van het jaar, oftewel midzomer. Helaas zijn de Nederlandse zomers wat grillig, dus ik begon in flinke regen. Driekwart van de dag….
Regen deert mij niet
Maar goed, dat mocht de pret niet drukken. Het was een hele mooie etappe, onder andere door de Ooijpolder waar ik wilde paarden tegenkwam en door de fantastische bossen bij de Duivelsberg. Halverwege de middag liet het zonnetje zich ook nog even zien. Fijn om even op te drogen. ‘s Avonds overnachtte ik in Groesbeek, bij een coach die ik ken van de coachopleiding. Moest ik wel vijf kilometer voor omlopen, maar hé dat deed ik wel even.
Dinsdag ging de tocht weer verder, onder andere door het uitgestrekte, eeuwenoude Duitse Reichswald waar geen bewegwijzering stond en ik blij was met mijn gps-track. Later de Sint Jansberg op en de Mookerheide over. Fantastische etappe! Wel weer een paar kilometer langer dan van tevoren voorzien, maar ach, je bent een doorzetter of niet hè…
Tegenslag en twijfel
De derde dag ging het fysiek minder. Er stond een kortere etappe van maar 21 kilometer op de planning, maar ik voelde dat dit erg moeizaam zou gaan. Heel veel spierpijn, maar daar kon ik wel doorheen lopen. Het grootste probleem was dat mijn achillespezen erg pijnlijk werden. Na even googelen en via een omweg een apotheek bezocht te hebben, bleek dat ze ontstoken raakten en dan is het advies om zo snel mogelijk te stoppen omdat anders je herstel wel heel lang duurt. En dat is niet heel handig als je veel wandelt met coachees… Maar dat doorzettingsvermogen hè, tjonge jonge dat ging me toch wel in de weg zitten.
Belangrijke lessen
Uiteindelijk heb ik halverwege de Walk of Wisdom besloten om te stoppen met de wandeling. Dat heeft me heel wat reflectiemomenten gekost om tot dat punt te komen. Zoals: wat is mijn doel met deze tocht? Is dat het uitlopen ervan? Faal ik dan nu? Of ligt mijn doel ergens anders? Dit laatste was natuurlijk het geval. Het ging niet om het uitlopen, het ging om reflectie, me-time. Deze dagen hebben me een paar hele goede lessen opgeleverd. Bijvoorbeeld over het aanvoelen van mijn grenzen, het stappen in mijn valkuil (te lang door willen gaan) en het luisteren naar de signalen die je lichaam je geeft. Was ik doorgegaan, dan had dat een nog veel langer herstel gekost. En dan had ik niet geleerd mijn grenzen te respecteren. Uiteindelijk dus een heel waardevolle tocht en het heeft me de wijsheid opgeleverd die ik zocht.
(En voor diegenen die bekend zijn met Human Design: ik ben een Reflector, een niet-energie type. Misschien speelde dit ook wel een rol….)